Laat me u voorstellen aan...

Ene hele goede leesdag! Vandaag stel ik jullie voor aan mijn mede-erasmusstudenten, jongeren die hun huis, tuin en ouders achtergelaten hebben om hier een grandioos avontuur te beleven. We zijn met z'n tienen en vertegenwoordigen samen zeven landen, met name Frankrijk, Nederland, Hongarije, Estland, Rusland, Turkije en België.

En als eerste hebben we deze Russische jongeman, Constantin Ivanov. Hij telt twintig jaren en studeert cultuurmanagment aan de Universiteit van Sint-Petersburg. Zijn voornaamste vrijetijdsbezigheid hier is gamen, al gaat hij met plezier te voet naar de winkel, die ongeveer een wandel-uur (heen) van onze campus verwijderd is. Zijn Engels is redelijk oke al is verstaanbaar iets anders.

Renske (Marite) Hylkema is drieëntwintig jaar en afkomstig uit Utrecht - Nederland. Ze studeert  maatschappelijk werk, wat een afstudeerrichting is onder sociaal werk. Renske is een goede student, die heel vlot Engels praat en haar taken zeer precies maakt. Ze is een bom van nieuwsgierigheid en zou dolgraag de Finse taal beheersen. 

De oudste onder ons is Franck Loubeau, vierendertig jaar en een ware Fransman. In een verleden was hij verpleger, maar nu studeert hij community-work (een Nederlandse vertaling ontsnapt me), al zou hij na zijn studies graag zijn oude job terug opnemen. Franck drinkt graag zijn eigen koffie, die hij maakt met een mini-cafetière en hij houdt van computeren. Soms een beetje te veel en tot het abnormale toe ;) Hoe dan ook, zijn gezelschap is er!

Een van de meisjes waar ik het best mee overeen kom is Kaisa Alliksaar, een Estlandse eenentwintig-jarige jongedame die altijd vrolijk rondhuppeld en haar stem durft gebruiken. Ze heeft heel wat ervaring in het jeugdwerk, studeert ook om jeugdwerker te worden (Youth-worker) en ze is internationaal actief voor het Youth- in- action-programma. Omdat Estland niet zo ver is van Finland, reist ze soms naar huis. Voor ons zeer handig, want in Estland zijn sommige producten goedkoper en Kaisa kan die voor ons meebrengen. Een bezoek aan haar thuisland staat ons nog te wachten!

Hardrock-en metal-fan is Oğulcan Gomorrah Güngör, Turks, twintig jaar en student 'international affaires'.  Oğulcan, uitgesproken als 'Owldjan'  houdt van ongezond eten, roken, vloeken en muziek. Hij speelt gitaar (en heeft zijn elektrische meegebracht) en heeft ondertussen een muziekgroepje opgericht met een van de Finse studenten. Owldjan is niet bepaald mijn beste vriend, want klagen staat nogal hoog op zijn 'hoe-gedraag-ik-mij-lijstje', maar ik kom er mee overeen en dat is voldoende.

Aan haar accent- en pover Engels valt onmiskenbaar te raden dat Charlotte Caen Frans is. Ze is mijn kamergenote, studeert hetzelfde als Franck en houdt van Skypen met haar geliefde. Charlotte wordt vaak geplaagd met haar woordgebruik, maar niet kwaad bedoeld. Ze is eerder het stille type, maar zorgt voor geen ergernis. Hier nog aan toe te voegen is dat ze afkomstig is van Toulouse, een oud, pitoresk stadje in het Zuiden van Frankrijk. Ik bereid me al voor aan een bezoek!

Mila (links) is de tweede Russische in onze groep. Ze is pas een week geleden gearriveerd, dus veel weet ik nog niet over haar (zoals haar achternaam) Ze is leerkracht voor dove kinderen en studeert voor een Master in...(?). Haar accent is minder sterk dan Constantine het zijne, wat haar meer of makkelijker verstaanbaar maakt. Een heel vriendelijke jongedame. Ze heeft zich echter nog niet veel met de groep vermengd.  Rechts hebben we 'vladd' (afkorting voor zijn volledige naam, die ik hierbij ook niet weet) en hij is een klasgenoot van Mila. Beiden hebben ze dove ouders. Mila hoort, maar Vladd is zelf ook doof (al kan hij door middel van een apparaatje toch horen). Vladd zijn Engels is heel slecht, zijn uitspraken zijn (met een korrel zout) beperkt tot 'goodmorning, I don't speak English en 'goodnight'. Mila en Constantine spelen vaak de tolk. Hoe dan ook, Vladd is heel vriendelijk en behulpzaam. Hopelijk worden conversaties in de toekomst mogelijk!

Afkomstig van Hongarije is Ester Markò. Ze studeert ook sociaal werk en is zeer geïnteresseerd in drama (toneel/theater) en creatieve therapie. Een beetje shop-aholic, maar met enig bewustzijn ;) Enkele dagen geleden heeft Esztie (zoals we haar noemen) ons een typisch Hongaars gerecht laten proeven, wat ons gesmaakt heeft! Problemen met Engels spreken heeft ze niet, al is de grammatica niet altijd even juist. Ik ben waarschijnlijk de enige die er op let, dus ik zou zeggen 'who cares.. en let it be' 

Mijn typende vingers hebben al heel wat woorden te voorschijn getoverd en ze beginnen langzamerhand te verlangen naar een pauze, maar vooraleer ik die hen gun, stel ik u voor aan de laatste onder ons, namelijk ikzelf.

Wat nog toe te voegen is aan aan mijn eerdere gegeven natuurlijk...namelijk dat ik een muzikante ben, die hier geen instrumenten ter beschikking heeft (uitgezonderd de piano in de lobby) en daardoor andere bezigheden uitvindt, zoals knutselen, koken en zwemmen. Ik zal mijn creaties hier wel eens komen showen...of ik start een aparte blog, want het lijstje is ondertussen al behoorlijk lang ;)

Anyways,
Dit was de voorstelling van mijn mede-erasmusstudenten.