De tocht en (het) meer

Het bevroren water (ijs genoemd) begaf het niet onder mijn gewicht en liet me dus toe enkele honderden meters te wandelen. Terug aan de oever verdween ik tussen de bomen. Daar kwam ik bovenstaand zomerhuisje tegen, die zich graag liet fotograferen.
Over het meer, tussen de bomen, lunch (al was dat maar een banaan) & terug tussen de bomen.
Op een gegeven moment, tijdens mijn terugtocht kwam ik op een pad waar veel cross-country-skiërs passeerden. Deze weg wandelde goed, ongetwijfeld gemakkelijker dan de 'bossneeuw' waar je voet 15 cm inzakt..Maar blijkbaar zijn deze paden niet voor voetgangers, want een voorbijganger hield me tegen om te zeggen dat ik in de ski-sporen liep, aan de verkeerde kant van de weg. Eigenlijk had hij liefst van al dat ik elders een weg zocht.

Het was een heerlijke wandeling die zowel lichaam- als geest deugd heeft gedaan !
Reacties
Een reactie posten